مصاحبه جدید سلمان خان

این دومین فیلم شما با کبیر خان است از فیلم Bajrangi Bhaijan تا Tubelight . شما در کبیر خان به عنوان یک فیلمساز چه چیزی را دیدید که تغییر کرده باشد؟

سلمان خان: از زمانی که کبیر فیلمنامه فیلم Kabul Express را برای من تعریف کرد و من به او گفتم که می خواهم شخصیت یک فرد از گروه طالبان را بازی می کنم او هیچ تغییری نکرده است. او فکر کرد که من این حرف را به شوخی گفتم. از Tiger تا Bajrangi Bhaijan تا Tubelight او دقیقا همان راه را طی کرده است.

آیا رابطه شما با او تغییر کرده است؟

سلمان خان: به طور کلی نه. من چیزی می گویم و او در جواب می گوید: نه دوست من. او به من چیزی می گوید و من به او جواب می دهم: نه دوست من و ما در این میانه به یک اشتراک نظر می رسیم. فیلم ها هم اعدادی را در باکس آفیس بدست می آورند که ما می خواهیم.

این اولین بار است که من از شما درباره اعداد باکس آفیس صحبتی را می شنوم.فکر نمی کنم شما حتی فروش فیلم های خودتان را دنبال کنید. چه نظری دارید؟

سلمان خان: من به شما می گویم که چرا اعداد و ارقام به یک مسئله بزرگی تبدیل شده است. فوق العاده ترین چیز درباره موفقیت فیلم های Baahubali این است که تماشاچیان هندی بسیار خوب این فیلم را پذیرفتند. آنها یک فیلم تلوگو را در ابعادی بسیار بزرگ ساختند حتی فکر کنیم که قهرمانان جنوب هند فیلم آنها به غیر از سه یا چهار نفر از آنها ناشناخته بودند. هنوز حجم تجارت و فروش فیلم های ما در جنوب هند پایین است چون تماشاچیان جنوب هند احساس وفاداری شگفت انگیزی نسبت به بازیگران مورد علاقه خود دارند. هواداران بازیگران جنوب هند بسیار قدرتمندانه بازیگران مورد علاقه خود در جنوب هند را دنبال می کنند. اگر یک نفر هوادار کمال حسن باشد او تا ابد هوادار اوست. یک هوادار راجینیکانت یک هوادار راجینیکانت برای تمام دوران زندگی اش است.ما اینجا دزدی دریایی داریم که یکی باید سعی کند دزدی دریایی را غرق کند. باشگاه های هواداری نباید اجازه دهند.

در اینجا حتی افراد داخل صنعت فیلم های بازیگران دیگر را سرقت می کنند و در خانه تماشا می کنند. چه نظری دارید؟

سلمان خان: بله. باید به احترام تماشاچیان هندی کلاه از سر برداریم.آنها فیلم ها را دوست دارند و تماشا می کنند. فیلم های انگلیسی و چینی و فیلم های جنوب هند.یک هوادار سلمان خان همچنین یک فیلم عامر خان و یک فیلم شاهرخ خان را هم تماشا می کند و اگر فیلم خوب باشد آنها از فیلم ستایش می کنند.

شما برای 25 سال است که در صنعت فیلم حضور دارید.آیا شما احساس راحتی می کنید یا این رقابت باعث شده تا شما سخت تر تلاش کنید؟

سلمان خان: من در تمام زمان ها تلاش کرده ام. این درباره رقابت نیست. این درباره رقابت شما با خودتان است. زمانی که شما درباره فروش فیلم ها صحبت می کنید این درباره فروش فیلم شماست و نه درباره دیگری. باور دارم که نباید هرگز باعث سقوط شخص دیگری شد اما باید سعی کرد که سطح خودمان را بالا ببریم. شما یک بار باید این کار را انجام دهید و دیگران هم باید سطح خودشان را بالا ببرند. بعضی افراد می خواهند دیگران را پایین بکشند و تبلیغات منفی انجام می دهند. من احساس نمی کنم که نیاز دارم این کار را انجام دهم. من از بزرگ ترهای خودم این را یاد نگرفته ام.

با هر فیلم شما خودتان را به عنوان یک بازیگر به چالش بیشتری می کشید. در Bajrangi Bhaijan شما کاملا از تصویر یک بازگر اکشن دور شدید و در Sultan شما ساختار بدن خود را تغییر دادید و در Tubelight شما نقش کسی را بازی کردید که نیاز های ویژه ای دارد. این اتفاق آگاهانه است؟

سلمان خان: فکر می کنم خوش شانس هستم که الان این فیلمنامه ها را دارم. فیلم بعدی من Tiger Zinda Hai یک فیلم اکشن است و بعد از آن من یک فیلمنامه فوق العاده درباره یک رقصنده دارم که در این فیلم من شخصیت فوق العاده شگفت انگیزی به عنوان پدر یک دختر 9 ساله را دارم. این یک فیلم متفاوت است. او نمی خواهد یک رقصنده باشد اما دختر او یک رقصنده است و او بیمار می شود و او برای رقابت رقص ثبت نام کرده است. پدر او به همسرش که فوت کرده  قول داده که هر آنچه که دختر کوچک آنها بخواهد او تماما انجامش دهد.او می گوید: دختر من این را می خواهد. من می خواهم به درستی برقصم.

آیا شما برای بازی در فیلم Tubelight آمادگی و تمرینی داشتید؟ به خاطر دارم شما به من گفتید که نقش شما در این فیلم سخت ترین نقشی است که شما تا به الان بازی کرده اید. چه نظری دارید؟

سلمان خان: این بی گناه ترین و معصوم ترین شخصیت من بوده است.وقتی من فیلمنامه Tubelight را خواندم ، ماهش ( مانجرکار)پسر ساتیا به ذهنم آمد. در او بی گناهی و معصومیت خاصی وجود دارد. ما زبان بدن خودمان را خراب کردیم و این یک شخصیت بسیار ساده است. حرکات دست من و راه رفتن من متفاوت بود. من به ماهش گفتم که برای ساتیا شخصیت لاکشمن سینگ بیشت را بفرستد تا او بخواند.او یک صفحه خواند و بعد سوال کرد، آقا این چیست؟ من گفتم این نقشی است که من بازی می کنم. او گفت: آقا من فکر کردم شما این متن را برای من فرستادید که من آن را بازی کنم. من در جواب گفتم: شخصیت این پسر بسیار ساده و شیرین است که من بازی می کنم و من پسر نیستم ولی تو هستی و من خواستم تو انجام این کار را ببینی. بعدش ما پرویز را برای کار در فیلم دعوت کردیم. او شخصیت دوگانه من است. او برای زمان های طولانی برای فیلمبرداری باقی می ماند همچنین او پسری خیلی شیرین است. این دو الهام بخش من برای بازی در Tubelight بودند.

زبان بدن شما چگونه است و شما چگونه متوجه شدید که باید چه زبان بدنی در این فیلم داشته باشید؟

سلمان خان: (می خندد) زبان بدن من اساسا از Sultan است. راه می رفتم وقتی کمر من صدمه دیده بود و رباط پای من پاره شده بود. شانه من در رفته بود و خستگی من پیوسته بود. من این ها را به یاد می آوردم و اینگونه زبان بدن خودم را برای این نقش بدست آوردم.

وقتی شما این نقش را بازی کردید و به خانه برگشتید هنوز این شخصیت با شما بود؟

سلمان خان: این نوع از شخصیت هایی که من بازی می کنم  می توانم از تمام آنها عبور کنم و تمام شخصیت ها را بکشم. برگردم خانه.

چرا؟

سلمان خان: چون آنها شخصیت های فوق العاده ای هستند. من درباره نقش ها و شخصیت ها صحیت می کنم ، نه قدم بزنم و حرف بزنم اما در قلبم حرف می زنم. Bajrangi و Wanted و Dabangg و Tubelight ، همه این شخصیت ها در زمانی درست برای من اتفاق افتادند.آنها شخصیت های بسیار نجیب و شریفی هستند. جملات آنها، شیوه ای که آنها با موقعیت های مختلف برخورد می کنند. در زندگی واقعی شما می توانید 20 تا 25 درصد از آنها را اجرا کنید و هرچه شما مسن تر می شوید شما به سطحی از بلوغ می رسید که شما عصبانی و احساسی نمی شوید و شما زمان دارید که فکر کنید و عکس العمل نشان دهید مگر اینکه یک وضعیت اضطراری مرگ و زندگی باشد که شما باید از آن پرش کنید.

شما در فیلم Tubelight یک بار دیگر به عنوان برادر با سهیل همبازی شدید. آیا شما هنگام فیلمبرداری لحظات احساسی با هم داشتید؟

سلمان خان: وقتی من فیلمنامه را شنیدم در ذهنم سهیل را دیدم و من این ذهنیت را داشتم که آنها برای بازی در نقش سهیل یک ستاره بزرگ را می خواستند. این یک وضعیت خطرناک و یک مخمصه ای بود که من چگونه اسم سهیل را برای بازی در این نقش به آنها اطلاع دهم چون آنها درباره این نقش با یک ستاره بزرگ صحبت کرده بودند.ما یک مانع داشتیم و نیاز بود از آن عبور کنیم تا فیلم را به مرحله بعدی ببریم. من سهیل را برای بازی در این نقش در نظر داشتم و در زمانی که اولین بار فیلمنامه را خواندم فقط من سهیل را در این نقش می دیدم و به جای او برایم اهمیتی نداشت چه بازیگری در مقابل من ظاهر شود. من قادر به انجام این نقش نبودم.

باید در هنگام فیلمبرداری بسیار احساسی شده باشید. چه نظری دارید؟

سلمان خان: البته. من مثل این بودم که برای کات آماده باشم. کات؟ باشه. در زمان دوبله فیلم اشک های من سرازیر می شدند. در هنگام فیلمبرداری هم همچنین. من فیلمنامه را درک کرده بودم و می دانستم که این سکانس الان است و بعد سکانس بعدی اما هنوزم عاقلانه گریه می کردم بدون حتی فکر کردن. اشک های من سرازیر می شدند. وقتی شما از کسی جدا می شوید شاید شما برای 15 دقیقه گریه کنید و سپس می گویید بعدی. 8 تا 10 ساعت فیلمبرداری داشتیم . این سکانس و سکانس بعدی و...سکانس ها مثل چرخ دستی بودند و شما شروع به گریه کردن می کردید و بعدش متوقف می شدید و دوباره شروع می شد و کات و دوباره شروع می شد. این خسته کننده ترین فیلمی بود که من تا به حال بازی کرده ام.

برای سهیل هم اینگونه بود؟

سلمان خان: نه.

ترجمه:amir